Milli Edebiyatın Genel Özellikleri

MİLLİ EDEBİYATIN GENEL ÖZELLİKLERİ

  1. Milli edebiyatçılar dilimizin  Arapça ve Farsçanın etkisinde yapay bir dil olduğunu belirtmişlerdir.
  2. Servetifünun ve Fecriati edebiyatının yazarlarını Türkçeyi yabancılaştırmakla  ve yozlaştırmakla suçlamışlardır.
  3. Edebiyatın kullandığı dilin halkın dili olması gerektiğini vurguladılar.
  4. Konuşma dilini yazı diline dönüştürme düşüncesi  zamanın yazarlarının büyük çoğunluğunca benimsenmiştir, böylece Osmanlıcadan  Türkçeye dönülmüştür.
  5. Milli edebiyat akımıyla  birlikte yeni ve halka dönük halk diline önem veren yeni bir edebiyat akımı ortaya doğmuştur.
  6. Şiirde Halk edebiyatı nazım biçimlerinden hece kullanılmış, aruz yerine hece tercih edilmiştir.Fakat geçiş dönemi özelliği olduğunda hem hece hem de aruz kullanılmıştır.
  7. Konularını yerli hayattan ya da tarihten almıştır. İstanbul’un dışına çıkılmış ve Anadolu insanı  edebiyata konu edinmiştir

NOT: Milli edebiyat dönemine kadar bütün dönemlerde İstanbul ve İstanbul insanı anlatılmıştır fakat bu dönemden sonra Anadolu insanı  ve  yaşamı edebiyata konu edinmeye başlamıştır. Kurtuluş Savaşı gibi konuları ele almışlardır.

  1. Milli edebiyat yazarları  eserlerini “Türk Yurdu , Türk Derneği , Türk Ocağı, Halka Doğru, Türk Sözü , Yeni Mecmua ve Dergah dergilerinde  yayınlamışlardır.

 

MİLLİ EDEBİYATIN SANATÇILARI

Ömer Seyfettin

Ziya Gökalp

Ali Canip Yöntem

Mehmet Emin Yurdakul

Fuat Köprülü

Halide Edip Adıvar

Reşat Nuri Güntekin

Yakup Kadri Karaosmanoğlu

Refik Halit Karay

Falih Rıfkı Atay

Memduh Şevket Esendal

Ahmet Hikmet Müftüoğlu

Halide Nusret Zorlutuna

Ruşen Eşref Onaydın

Hamdullah Suphi Tanrıöver

 NOT:  Milli edebiyat yazarları Cumhuriyet ilan edildikten sonra karşımıza Cumhuriyet edebiyatı yazarları olarak karşımıza çıkarlar. Sadece Ömer Seyfettin, 1920 yılında  vefat ettiği için katılamamıştır.