Parnasizm,Parnasizmin  Özellikleri,Parnasizmin Temsilcileri

• XIX. yüzyılın ikinci yarısında romantik şiir anlayışına karşı Fransa’da orta çıkmış, gerçekçi bir şiir akımıdır.
• Parnasizm aslında şiirdeki realizmdir.
• Bilindiği gibi düz yazı ile şiirin oluşum süreçleri farklıdır. Bu nedenle realizmin düz yazı türlerinde uygulanışıyla şiirdeki uygulanışı farklı olmuştur. Bu da şiirde realizmden farklı olarak parnasizmin ortaya çıkmasına yol açmıştır.
• Parnasizmde, “Sanat için sanat” anlayışına bağlı kalınmış, toplumsal sorunlara uzak durulmuştur.
• Sanatta güzelliğe, duyguya değil, biçim ve söyleyiş güzelliğiyle ulaşılacağına inanılmıştır.
• Biçimsel güzelliğe ulaşmak için ölçüye, uyağa ve ritme önem verilmiştir.
• Eski Yunan ve Latin kaynaklarına yeniden dönülmüş; bu yönüyle klasisizme yaklaşılmıştır.
• Kötümser, umutsuz ve karamsar bir ruh hali yansıtılmıştır.
• Şiir saf güzellik olarak ele alınmış, güzel her zaman faydalıya tercih edilmiştir.
• Tarihi olaylar, efsanevi kişiler, eski uygarlıklar işlenmiş, şiire egzotik bir hava kazandırılmıştır.
• Eserlerde betimleme önem kazanmış, kişilikler gizlenmiştir.

Temsilcileri: T. Gautier, T. de Banville, L. de Lisle , J. M. de Heredia, F. Coppe’dir.

Türk edebiyatında Tevfik Fikret ve Yahya Kemal Beyatlı‘nın şiirlerinde bu akımın izleri görülür.