Mehmet Niyazi Akıncıoğlu-Hayatı-Eserleri-Edebi Kişiliği-Biyografisi
Muharrem Niyazi Akıncıoğlu Kırklareli’nin Pınarhisar ilçesine bağlı Kuru dere köyünde doğdu. Orta öğrenimini Edirne ve Bursa’da yaptı. Daha sonra İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi’ni bitirdi.
Edebi Kişiliği
1940’lı yılların en etkili şairlerindendir. Nazım Hikmet’ten sonra, halk şiirinden yararlanan ilk toplumcu şairlerdendir. Özellikle Ahmet Arif’i derinden etkilemiş tir. Çeşitli nedenlerle yargılanmıştır. Yüreğinden damıtarak kaleminde vücut bulan, boynuna pranga gibi asılmış “şairliği” o dönem şartları için onun da her ne sebepten olursa olsun suçlu görülmesine yetmiştir.
Muharrem Niyazi Akıncıoğlu ile Ahmed Arif, şiirde yakaladıkları teknik, dil ve hava kadar, hayatlarında karşılaştıklarıyla da sanki paralel hayatlar sürerler. İkisi de bir dönem mahpusluk hayatı yaşar, şiirlerinde “hürriyeti” dile getirirler. Bu mahpusluk ikisinde de derin tahribatlara sebep olur ki ikisi de tek kitap çıkartıp bir süre sonra inzivaya çekilirler. Öte yandan iki şair de hayata baktıkları pencere olan aynı ideolojik çizgide eserler vermekte, birisi yurdun batısından, Trakya’dan seslenirken, diğeriyse doğusundan sözcüklerini uçur maktadır. Akıncıoğlu, 1970’1i yıllara gelindiğinde yeniden şiire döner. Şiirlerini Ses, Pazar Postası, Yeni Edebiyat ve Yürüyüş gibi dergilerde, bazen dostlarının ısrarlarıyla yayımlar. Ama artık çok hatırlanmamakta, 1940’1arda kendisinden sonraki önemli şairleri etkilemiş şiir dilini yakalayamamaktadır. Eski şiirlerindeki etkiyi yeniden bulmak için çok da üretim yapmaz. Bu umursamaz kabulleniş onun silkelenmesine engel olacaktır.
Halk şiiri geleneğinden beslenen toplumcu şiirleriyle tanınan Akıncıoğlu’nun şiirleri ancak ölümünden sonra bir araya getirilebildi. “Umut Şiirleri” adıyla yayımlanan kitap, gerek halk şiiri gerekse de divan şiirinden yararlanıp yeni bir şiir oluşturma gayretindeki bir şairle tanıştırır bizi.
Eserleri:
Şiir: Haykırışlar, Umut Şiirleri
