Yarısı Asyaʼda ülkemin,

öbür yarısı Avrupaʼda.

Birleşip büyümeyi sağlamak için

burda bir hisar gerek bana.

(Bizans. Saray. Konstantin Françez, Notaras)

KONSTANTİN:

Türk tehlikesi belirir belirmez

Katolik Romaʼya sığındı Bizans.

FRANÇEZ:

Denize düşen yılana sarılır.

KONSTANTİN:

Bize yardıma hazır Roma,

ama çok ağır bir şartı var:

Ayasofyaʼda yapılacak bir ayinde

Katolikliğin üstünlüğü onaylanacak.

NOTARAS:

Taş çatlasa razı olmaz buna halk.

Daha şerefli bir yol bulunsun derim.

FRANÇEZ:

Yani şehrin kapılarını açıp

Sultan Mehmetʼi buyur edelim.

NOTARAS:

Bütün kapıları sımsıkı kapayıp

öz gücümüzle savunalım kendimizi.

KONSTANTIN:

Ne kadar dayanabiliriz ki?

NOTARAS:

Gücümüz yettiği kadar.

FRANÇEZ:

Ancak Avrupa kurtarır bizi.

NOTARAS:

Avrupa bizi kurtarır belki,

ama kendisi için kurtarır Avrupa.

Biz Batı’ya yaklaşacak olursak

bizden uzaklaşır Bizans halkı.

FRANÇEZ:

Dini, töresi, her şeyi yabancı

Türklere mi açalım kucağımızı?

NOTARAS:

Hiçbir ulusun dinine, töresine

karışmamıştır onlar bugüne dek.

Türklerin dünyaya getirdiği yeni düzen

bizi biz yapan her şeyi koruyacaktır.

KONSTANTİN:

Tek yol Batı’yla birleşmek…

(…)

NOTARAS:

Bizans’ta Latin şapkası yerine

Türk sarığı görünsün daha iyi!