SAHNE V ARGAN, ANGELIQUE, TOINETTE.

ARGAN —(iskemlesine oturarak.) Şöyle gel bakayım kızım! Sana, sanırım hiç beklemediğin bir haber vereceğim. Seni birisine istiyorlar. Ne o? Gülüyor musun? Öyledir ya, evlenmenin sözü bile hoştur; hele kızlar için bundan tuhaf şey olamaz. Ah! Doğa, doğa! Belki de, öyle görüyorum ki, sana evlenmek isteyip istemediğini sormaya bile gerek yok, kızım.

ANGELIQUE — Her ne buyurursanız uymayı görev bilirim, baba­cığım.

ARGAN — Böyle söz dinleyen bir kızım olduğuna doğrusu çok hoşnutum. Öyleyse sorun çözümlendi… ben söz verdim.

ANGELIQUE — Her buyruğunuza körü körüne uymak boynumun borcudur, babacığım.

ARGAN — Üvey analık bu ya, karım benden, hem senin, hem de küçük kardeşin Louisonʼun rahi­be olmanızı sağlamamı istiyordu; öteden beri aklı buna takılmış kalmıştı.

TOINETTE — (Yavaşça.) Hınzır karının kim bilir ne hesapları vardır.

ARGAN — O bir türlü bu evlenmeye razı olmak istemiyordu; ama ben ona söz geçirdim, hem öbür tarafa da söz verdim.

ANGELIQUE — Ah, babacığım bana yaptığınız iyiliklere öyle minnet duyuyorum ki!

TOINETTE — Doğrusu buna ben de sevindim; sizin bütün ömrünüzde yaptığınız en doğru iş, bu iş.

ARGAN — Adamı daha görmedim; ama görünce hem benim hoşnut olacağımı, hem senin hoşla­nacağını söylediler.

ANGELIQUE — Elbette hoşnut olursunuz, babacığım.

ARGAN — Nasıl! Sen gördün mü?

ANGELIQUE — Bu işi onaylamanızdan yüreklenerek size içimi açabileceğim için, artık ne sakla­yayım: Doğrusunu isterseniz, biz bundan tam altı gün önce, bir rastlantıyla tanışmıştık; size yapılan başvuru, bizim işte bu ilk tanışmamızdan sonra birbirimize karşı duyduğumuz ilginin sonucudur.

ARGAN — Onlar bana bundan söz etmediler; ama ben şimdi daha hoşnut oldum; sanırım bu işin böyle oluşu daha iyi; yakışıklı, aslan gibi bir delikanlı olduğunu söylüyorlar. (…)

TOINETTE — Aman efendim, siz bunca servet sahibi olduğunuz halde, nasıl olur da kızınızı bir doktora vermek istersiniz?

ARGAN — Vereceğim işte. Sen ne karışıyorsun, (…)?

TOINETTE —Aman Tanrı aşkına, birdenbire parlamayın! Anlamadan, dinlemeden azarlamaya baş­lıyorsunuz. Öfkemize kapılmadan, hep birlikte şu işin enini boyunu bir hesap etsek olmaz mı? Ha şöyle, soğukkanlılıkla konuşalım. Bir kez, siz ne amaçla böyle bir karar veriyorsunuz, lütfen söyler misiniz?

ARGAN — Benim amacım şu: Ben hasta, sakat bir adam olduğum için kendime bir doktor damat bulup hekimlerle hısım akraba olarak, hastalığıma karşı bilimin yardımını sağlamak; vücuduma gere­ken ilaçların kaynaklarını evimin içinde bulundurmak; böylece de istediğim kadar muayene olup reçete yazdırabilmek istiyorum.

TOINETTE — Ha şöyle, işte siz, kendinizce bir neden söylemiş oldunuz; bakın, böyle tatlı tatlı ko­nuşup danışmak ne hoş oluyor. Ama efendim, şimdi biraz da elinizi vicdanınıza koyun da öyle söyleyin; siz gerçekten hasta mısınız?