Hatay Reyhanlı’da doğdu. İstanbul Üniversitesinde Fransız Dili ve Edebiyatı Bölümünü bitirdikten sonra öğretmen, öğretim görevlisi, çevirmen olarak çalıştı. Çok iyi derecede Fransızca bilen Meriç, Arapçayı da kendi imkânları ile öğrendi. Hisar dergisinde “Fildişi Kuleden” başlığıyla sürekli denemeler yazdı. Gözlerindeki miyobun artması sonucu 38 yaşındayken görme yeteneğini kaybetti. Gözlerini kaybettikten sonra da öğrencilerinin yardımıyla yoğun çalışma temposunu devam ettirdi.
20.yüzyıl Türk düşünce hayatının en önemli, en kültürlü isimlerinden biridir.
Özellikle deneme ve incelemeleriyle adını duyurmuştur.
Tarih, sosyoloji, felsefe, edebiyat, medeniyet alanlarında yazdığı özgün deneme ve incelemelerinde Doğu-Batı ikilemini ve bu ikilemi yaşayan toplumdan uzak aydınlarımızın trajedisini dile getirmiştir.
Doğu ve Batı medeniyeti üzerine ayrıntılı incelemeler yapmış; bu iki kültürü çok iyi özümseyen bir entelektüel olarak gösterici, aydınlatıcı fikirleriyle okuyucularına yeni ufuklar açmıştır.
Dilin, bir milletin özü olduğunu savunarak dil meselesi üzerinde önemle durmuştur.
Eserlerini güçlü, etkileyici, coşkulu bir dille yazmıştır.
Düşünce yüklü cümlelerine şiir tadı katarak mensur şiirin başarılı örneklerini vermiştir.
ESERLERİ
| Deneme – İnceleme | Bu Ülke, Mağaradakiler, Kırk Ambar, Umrandan Uygarlığa,Kültürden İrfana, Hint Edebiyatı, Saint Simon, İlk Sosyolog- İlk Sosyalist, Bir Dünyanın Eşiğinde, Işık Doğudan Gelir, Bir Facianın Hikâyesi, Sosyoloji Notları ve Konferanslar |
| Günlük | Jurnal |
]]>