İlk dönem şiirlerinde halk geleneğinden yararlanarak Anadolu insanın sıkıntılarını, salgın hastalıktan ölen çocukların dramını toplumsal bir duyarlılıkla anlattı.
Bazı şiirlerinde halk söyleyişine ait motiflere ve destansı bir anlatıma yer verdi.
1960’tan sonra toplumcu gerçekçi şiire yönelerek ideolojik bir söylem geliştirdi. Siyasal bir amaç gözeterek Marksist bir anlayışla yazdığı bu dönem şiirleri, âdeta parti propagandası izlenimi taşımaktadır.
Şiirlerini memleketçi edebiyattan, ulusçuluk ilkesinden sosyalist gerçekçiliğe doğru değişen bir çerçeveye oturttu.
1960’tan sonra yazdığı “Yurdumdan”, “Bağımsızlık Gülü”, “Sakarya Meydan Savaşı”, “Buğday Kadın Gül ve Gökyüzü” kitaplarında Anadolu insanının dünyasına yönelik sosyalist bir sorgulamaya yer verdi.
Halkın sevinç ve acılarını, yaşam kavgasını dile getiren şair, “Hayatıma yansıyan her şeyi şiirime yansıttım” diyerek şiir anlayışını özetledi.
Şiirlerini çocuk sevgisi, hoşgörü, doğa ve ulusal bağımsızlık etrafında biçimlendirdi.
Mustafa Kemal ve onun inkılâplarını savunan cesur yazılarıyla dikkati çekti.
ESERLERİ
| Şiir | Sakarya Meydan Savaşı, Bir Çocuk Bahçesinde, Çocuklar Gemisi, Yanık Hava, Haziran Defteri, Yurdumdan, Bağımsızlık Gülü, Buğday Kadın Gül ve Gökyüzü, Bağbozumu Sofrası |
|
Makale– Deneme |
Devrimcinin Takvimi, Ya Bağımsızlık Ya Ölüm, Köy Öğretmenine Mektuplar, Balım Kız Dalım Oğul, Sevgi Elması, Cumhuriyet Ağacı, Atatürkçü Olmak, Atatürk ve Kurtuluş Savaşı, Söylevi Okurken |
]]>