Halk hikâyeleri de destanlar gibi âşıklar (ozanlar) tarafından saz eşliğinde anlatılır.
Destanlar gibi, halk hikâyeleri de yaşanmış olaylardan alınır.
Her iki tür de sözlü edebiyat ürünüdür.
Halk hikâyeleri destanlar gibi tamamen manzum değillerdir.
Halk hikâyelerinde manzum bölümler de vardır.
Halk hikâyelerinde de doğaüstü kuvvetlere ve olağanüstü olaylara geniş ölçüde yer verilir.
Halk hikâyesi, milli olması, tarihle yakın olması gibi niteliklerle destanlara yaklaşmaktadır.
Halk hikâyeleri tarihi bir olaya dayanmaması, nazım-nesir karışık oluşu ve zamanla nesir kısmının ağırlık kazanması, şahısların ve olayların anlatımının gerçekçi oluşu, kahramanlıktan çok aşk maceralarına yer vermesi gibi hususlarda destanlardan ayrılmaktadır.
Destanlardaki soylu kişilere karşılık, halk hikâyelerinde halktan kişiler, din adamları vb. olayların kahramanı olabilir.
Destanlara kıyasla hikâyelerde olağanüstü özellikler epeyce azdır.
Destanlarda bütün toplumun temsilcisi olan kahraman, düşmanlar ve olağanüstü güçlerle savaşırken, halk hikâyelerinde anlatılan kahramanın ilişkiler toplum içi olup, fertler ve tabakalar arasında oluşur.
]]>