Peygamberimiz Hz. Muhammed’in iç ve dış özellikleri­ni anlatan eserlerdir. Hilyeler ilk zamanlarda küçük ya­zılı metinler olarak ortaya çıkmışlardı. Bir sevgi ve sa­dakat nişanesi olarak yazılan bu hilye metinlerini ön­celeri müslümanlar kalpleri üzerindeki göğüs ceplerin­de taşırlardı. Ancak Osmanlı dönemine gelindiğinde hilye geleneği asıl ihtişamlı örneklerini levhalar üzerin­de verecektir.

Divan edebiyatında da hilye yazıcılığının rafine örnek­lerini görmek mümkündür. Osmanlı şairlerinin bu alan­da çığır açıcı rol üstlendikleri artık genel kabul gören bir durumdur.

Hilyeler düzyazı türünde verilebileceği gibi nazım biçi­minde de verilebilir. Divan şiirindeki ilk manzum hilye örneği ise Hakanî Mehmed Bey’e ait olandır. Günü­müzde de ilgi görmeye devam eden eser, Hilye-i Ha­kanî olarak isimlendirilmiş, Ziya Paşa ve Muallim Naci gibi edebî görüşleri birbirlerine zıt büyük şairler bile eserin ihtişamı konusunda mutabık kalmışlardır.