Hem tragedyanın hem de komedyanın özelliklerini içeren, yaşamı olduğu gibi, hem acıklı hem de gülünç yönleriyle yansıtan tiyatro yapıtlarıdır. 19. yüzyılda, tragedyanın katı kurallarını yıkmak amacıyla meydana getirilmiştir. Dram, Klasisizme bir tepki olan romantik akımın tiyatroya uygulanışından başka bir şey değildir. Bu bakımdan dram, klasik tiyatronun son verimi olduğu gibi modern tiyatronun da başlangıcı sayılır.

Fransız romantiklerinden Victor Hugo, “Cromwell” adlı eserinin ön sözünde dramın özelliklerini şu sözlerle açıklar: “Dramın özelliği gerçektir. Gerçek, yaratılışta, yaşamda olduğu gibi dramda da karşılaşan iki tipin, yüce ile gülüncün birleşmesinden doğar. Doğada olan her şey sanatta da vardır.” Shakespeare, Victor Hugo (Hernani, Cromwell), Goethe (Faust) ve Schiller (Haydutlar, Wilhelm Teli) bu tür-de başarılı yapıtlar ortaya koymuşlardır. Namık Kemal’in “Vatan yahut Silistre” adlı yapıtı dram türünde yazılmıştır.

Dramın Özellikleri

• Acıklı ve gülünç sahneler bir arada yer alır.
• Olaylar, tarihten ya da günlük yaşamdan alınabilir.
• “Üç birlik” kuralına uyma zorunluluğu yoktur.
• Olaylar, çirkin bile olsa sahnede gösterilir.
• Kişiler toplumun hangi kesiminden olursa olsun dramda yer alabilir.
• Şiir ya da düzyazı biçiminde yazılır.