Kır ve doğa güzelliklerini, çobanların doğadaki yaşayışını anlatan şiirlere de­nir. Özentiden, süsten uzak bir dil kullanılır. Bu tür şiirlerde okuyucuda doğaya karşı bir imrenme uyandırma amaçlanır. Edebiyatımızda Batılı anlamdaki ilk örneği Abdülhak Hamit’in “Sahra” adlı şiiridir.

Pastoral şiirin türleri şunlardır:

a) İdil: Şairlerin doğa karşısındaki duygulanmasının anlatıldığı kır hayatının güzelliklerinin kaleme alındığı şiirlerdir.

b) Eglog: Birkaç çobanın kır hayatı, aşk gibi konular üzerinde karşılıklı konuş­maları tarzında yazılan pastoral şiirlerdir.

Zerdali Ağacı                                                

Havalar güzel gidiyor                      

Sen de çiçek açtın erkenden               

Küçük zerdali ağacına                         

Aklın ermeden                                 

Cahit KÜLEBİ

Yayla Dumanı

Gümüş bir dumanla kaplandı her yer

Yer ve gök bu akşam yayla dumanı

Sürüler, çeşmeler, sarı çiçekler

Beyaz kar, yeşil çam yayla duman

Ömer Bedrettin UŞAKLI