Eskiden gezi yazılarına seyahatname ya da seyahat yazıları de­nirdi. Gezip gören insana da seyyah denirdi.

Bugün gezen gören kimseye gezgin, gezip görülen yerlerin anla­tıldığı yazılara da gezi yazıları denmektedir.

Gezi yazarı gezip gördüğü yerlerin hem kendisi hem de okuyu­cular için tarihî ve coğrafî, kültürel, açıdan ilgi çeken yönlerini, özelliklerini etkileyici bir üslupla kaleme döker.

NOT 

Gezi türünün en tanınmış iki ismi Venedikli gezgin Marco Polo ile Arap gezgin İbni Batuta‘dır. Bizim edebiyatımızda ilk gezi kitabı Seydi Ali Reis‘ in Miratül-Memalik (Ülkelerin Aynası) adlı eseri­dir. Edebiyatımızın gezi türünde en önemli eseri Evliya Çelebi‘nin Seyahatname adını taşıyan on ciltlik eseridir. Kâtip Çelebi‘nin Cihannüma adlı eseri de gezi yazılarında rastlanan birtakım özellik­leri içermektedir. Gerçek bir gezi yazısı niteliği taşıyan eser Ahmet Mithat Efendi‘nin Avrupa’da Bir Cevelan adlı kitabı olmuştur.

Türk edebiyatında gezi türünde eser vermiş bazı önemli sanatçılar:

Cenap Şehabettin: Hac Yolunda, Afak-ı Irak;

Sadri Ertem: Bir Vagon Penceresinden ve Ankara-Bükreş;

Reşat Nuri Güntekin: Tuna’dan Batıya ve Anadolu Notları;

Melih Cevdet Anday: Sam Amcanın Evinde ve Bir Garip Ada