“De” bağlacı bir sözcüktür ve her zaman ayrı yazılır; kendinden önceki sözcüğe büyük ünlü uyumu yönünden uyar.

“Erken çıkacakmış da sana yetişecekmiş.”

“Yanlışları doğru gibi göstermek de bir işe yaramaz.”

De bağlacı, sert ünsüzlerin benzeşmesi kuralından etkilenmez, hiçbir zaman “ta, te” biçiminde yazılmaz.

•     “Halk da destekledi bu sanatçıyı.”

•     “Kitap da çiçek de almak gerekiyor.”

Ek olan “-de” ile “de” bağlacı karıştırılmamalıdır. Ek olan -de, ya bulunma durum eki ya da yapım ekidir, cümleden çıkarıldığında, anlatım bozulur.

“Aradığımı, bu kitapta buldum.”

“Bu yaşamda mutluluğu yakalamalısın “