Sözcükler arasında amaç, neden, özgülük, karşılık, yönelik, süre, yemin, görelik ilgileri oluşturur.

Amaç-sonuç anlamı sağlar:

Seni görmek için geldim.

Ekmek almak için markete gitti.

Koşu yapmak için eşofmanını giydi.

Neden-sonuç anlamı kazandırır:

Hava soğuk olduğu için dışarı çıkamadım.

Ders çalışmadığı için sınavı kazanamadı.

Acıktığı için yemek yedi.

Yönelik ilgisi (hakkında, konusunda):

İngilizler için soğuk insanlar diyorlar.

Senin için sözüne güvenilmez diyorlar.

Kardeşin için “sınavı rahat kazanır” diyorlar.

Karşılık ilgisi:

Bu koltuklar için kaç lira ödedin?

Özgülük ilgisi (aitlik):

Bu biletler akşamki oyun için.

Bu kitaplar senin için.

Süre ilgisi:

Çim biçme makinasını bir gün için aldım.

İzmir’e bir hafta için gittim.

Yemin ilgisi:

Çocukların başı için doğruyu söyle.

Görelik ilgisi:

Bizim için o çok değerli.

Benim için bir sorun yok.

UYARI

Amaç- sonuç ilgisi kurduğu durumlarda için’in yerine ”üzere” sözcüğü tutar.

Ekmek almak için evden çıktı.

Ekmek almak üzere evden çıktı.