Bir sözün benzetme amacı olmadan, başka bir söz yerine kullanılmasıdır. Düz değişmecede, eğretilemede olduğu gibi bir söz başka bir söz yerine kullanılır; ancak söylenen ile kastedilen arasında benzerlik ilişkisi yoktur.

Mecaz-ı mürsel şu biçimlerde yapılabilir:
a) Sanatçı söylenir, yapıtı kastedilir.

*Sezen Aksu’yu dinlemekten hoşlanırım.
*Bugünlerde sürekli Orhan Pamuk’u okuyorum.
b) İç söylenir, dışı kastedilir ya da dış söylenir içi kastedilir.

*İki tabak yedim, bir bardak içtim.
*Üşürsün, sırtını çıkar.
c) Parça söylenir, bütün kastedilir ya da bütün söylenir parçası kastedilir.
*Seyirci, stadyumu doldurdu.
*Genç kız, eline oje sürüyor.
*Yelken, rüzgârın önünde dans ederek ilerliyordu.
*Film beyazperdede gösterime girdi.
d) Eşya söylenir, insan kastedilir.
*Basınımızın etkili kalemlerindendir.
*Önlükler, ilkokulun bahçesine sevinç İçindeydi.

e) Yer söylenir, insan kastedilir:
*Bizim köy çok dedikoducu.
*Sınıf, dışarı çıktı.