Divan edebiyatının kaside üstadıdır.

Dili süslü ve sanatlıdır; ama akıcıdır.

Eserlerinde   dinin   etkisi görülmez.

Sebk-i Hindi tarzından et­kilenmiştir.

Kasidelerinde tabiat tas­virleri oldukça ağır basar.

Padişahlara ve ileri ge­lenlere yazdığı övgü ve hicivleriyle tanınır.

Dört padişahla aynı dönemde yaşamıştır. Sözün ve söyleyişin güçlü olmasına önem verir.

Övgü ve yergilerinde ölçü tanımaz.

Övdüğünü göklere çıkarır, yerdiğini yerin dibine batırır.

Vezir Bayram Paşa’yı hicvettiği için boğdurularak öldürüldü­ğü söylenir.

Türkçe ve Farsça Divan’ı vardır.

Hicivlerini Siham-ı Kaza (Kaza Okları) isimli eserde topla­mıştır.