Şair ve dilci Samih Rifat ve Münevver Hanım’ın oğ­ludur. Tam adı Ali Oktay Rifat.

Hukuk doktorası için Maliye Bakanlığı tarafından Paris’e gönderildi. Üç yıl Sorbonne Üniversitesinde Siyasal Bilgiler Fakültesine devam etti ancak savaş nedeniyle doktorasını tamamlayamadı.

İlk şiirlerinde arkadaşları gibi başta Baudelaire ol­mak üzere Fransız sembolistlerin etkisinde kaldı.

Orhan Veli ile birlikte Garip şiirini kurmaya girişti. Bu çerçevede daha önce şiirin nesnesi olmayan ağaç bulut, lavanta çiçeği gibi unsurları ve bağlı hayat şekillerini şiire soktu. Küçük adamın duyarlılıkların anlatmaya devam etti.

Çağının tanığı bir şair olarak dünya ve memleket meselelerine kayıtsız kalmadı. Bu devrede nükte­den toplumsal eleştiriye geçen şair Garip hareketini Türk şiirini bir “havalandırma” hareketi olarak görür.

Oktay Rifat Perçemli Sokak şiir kitabıyla. Yeni hareketine dâhil oldu. Şiirini yeniden dönüştürdü.

Şairin kurduğu yeni gerçek bireyci yer yer anlam­sız, kapalı bir şiir tercihidir. Gerçi şair bu tutumunda fazla ısrar etmeyecek daha açık ve nesnelerle ilişki­sini yeniden somut bir düzlemde kurgulayan şiirler yazacaktır.

“Telgraf tellerinde gemi leşleri”

gibi dizelerden;

Bir aşka vuran güneş kolayca batmıyor

gibi has şiir kokan dizelere gelecektir.

Elleri Var Özgürlüğün adlı şiir kitabıyla şair tekrar toplumsal temalara yönelir. Fakat bu kez daha du­yarlı bir dili ve üslubu tercih eder. Mitolojiden yarar­lanmayı da ihmal etmez. Dizenin yerini kimi şiirlerde cümle uzunluğunda satırlar almıştır.

İki dönem şiirlerinden son şiirlerine kadar ciddi bir şiir araştırmacısı olmuş, dilin imkânlarını araştırmış, sözcüklerle nesnelerin ilişkisini irdelemiş bir şair olarak Oktay Rifat, yeni Türk şiirinin usta sanatçıları arasında yerini almıştır.

Eserleri