Toplumsal yaşamda aksayan yönleri, düzensizlikleri, insanların çeşitli konulardaki zayıflıklarını zekice, ince bir alaysama ile eleştiren şiirlerdir. Bu tür şiirler; halk edebiyatında “taşlama”, divan edebiyatında “hiciv”, Batı edebiyatında “satir” adını alır. Edebiyatımızda en çok Divan edebiyatında “Nefî“, Halk edebiyatında “Seyrani ve Bayburtlu Zihni” yazmıştır.

Satirik Şiir Örneği
Bir vakte erdi ki bizim günümüz
Yiğit belli değil mert belli değil
Herkes yarasına derman arıyor
Deva belli değil dert belli değil

Fark eyledik âhir vaktin yettiğin
Merhamet çekilip göğe gittiğin
Gücü yeten soyar gücü yettiğin
Papak belli değil Kürt belli değil

Adalet kalmadı hep zulüm doldu
Geçti su baharın gülleri soldu
Dünyanın gidişi acayip oldu
Koyun belli değil kurt belli değil

Başım ayık değil kederden yastan
Ah ettikçe duman çıkıyor baştan
Harâba yüz tuttu bezm-i gül-istan
Yayla belli değil yurt belli değil

Çark bozulmuş dünya ıslah olmuyor
Ehl-i fukaranın yüzü gülmüyor
Aşık Ruhsat dediğini bilmiyor
Yazı belli değil hat belli değil