• Toplumda belli bir yer edinmiş kişilerin başından geçen ya da tanık oldukları olayları anlattıkları yazı türüne ha­tıra (anı) denir.
• Anılar, çoğu zaman, onları yazan kişinin de karışıp rol aldığı olaylara dayanan yazılardır. Bu nedenle anının an­latımı birinci kişinin ağzından yapılır.
• Anı, yaşanmakta olanı değil; yaşanmışı konu alır.
• Anı; tarihî gerçeklerin öğrenilmesine katkı ağlar. Yazarın, unutulmasını istemediği gerçekleri kalıcı kılar. Anı tü­ründe; gelecek kuşaklara ders vermek, tarih ve kamuoyu karşısında hesaplaşmak amacı da vardır.
• Anı; kişinin yaşamının belli bir sürecini içine alır ve gerçekçi, yalın bir anlatımla yazılır. Yazarın mesleğine, eği­limlerine göre siyasi, edebî, askerî ve sosyal bir içerik taşıyabilir.

Hatıra, Tanzimat‘tan önceki dönemlerde de edebiyatımızda görülen bir türdür ancak eski edebiyatımızda fazla önemsenmeyen bu tür, Tanzimat’la birlikte ön plana çıkmıştır

Tanzimat Dönemindeki başlıca hatıra yazarları şunlardır: Namık Kemal (Magosa Hatıraları), Ziya Paşa (Def­ter-i Amal), Muallim Naci (Ömer’in Çocukluğu), Akif Paşa (Tabsıra) …