• Yedi Meşaleciler içinde topluluğun şiir anla­yışını, yaşamının sonuna kadar sürdüren tek şairdir.
• Topluluğun ortak şiir kitabı olan “Yedi Meşale“de şiirlerini yayımlamıştır.
• Şiirlerinde çocukluk anıları ve özlemi, ev ve aile sevgisi, küçük mutluluklarla yetinme, Allah’a kulluk, kadere boyun eğiş, şefkat, acıma, ölüm, öte dünya özlemi gibi konuları işlemiştir.
• Lirik ve içten bir üslup, açık ve sade bir dil kullanmıştır.
• Önceleri heceyle yazarken 1940’tan sonra serbest şiire de yönel­miştir.
• Sanatçının en tanınmış şiiri Sebil ve Güvercinler’dir.
• Fransız sembolistlerinden etkilenmiştir.
• Birer anı niteliği taşıyan hikâyelerinde çocukluk anılarını ve geç­mişe duyduğu özlemi dile getirmiştir.

ESERLERİ

• İlk şiiri Servetifünun dergisinde çıktı ve bu dergide tanıştığı arka­daşlarıyla Yedi Meşaleciler topluluğunu kurdu
• Yedi Meşaleciler içinde şiire bağlı kalıp şiiri sürdüren tek isimdir.
• Gözlemci bir anlayışla çocukluk özlemi, anılara düşkünlük, ev-aile sevgisi, yoksul yaşamlara karşı utanç ve acıma, Tanrı’ya kulluk, kadere boyun eğiş, küçük mutluluklarla yetinme, öte dün­ya gibi konuları işledi.
• Hece ölçüsüyle yazan şair, 1940’tan sonra serbest ölçüye de yönelmiştir
• Özgün, yumuşak, açık ve duru bir anlatımla şiirlerini kaleme almıştır
• En tanınmış şiiri “Sebil ve Güvercinler’dir.
• “Yedi Meşale (topluluğun ortak kitabı), Sebil ve Güvercinler, Geçen Zaman, Nefes Almak” adlı eserler şiir türünde yayımlanan yapıtlarıdır.