İLE, İDİ İMİŞ VE İSE’NİN YAZIMI
“ile, idi, imiş, ise” ayrı olarak yazılırsa hiçbir değişikliğe uğramaz:
• “Artık Eskişehir’e de Konya’ya da hızlı trenle gidilecek.”
• “Yazı yazmak da bir hırstan başka ne idi?”
• “Yeni aldığı kitabı, zevkle okuyor imiş.”
• “Pencere açık kalmış ise ev soğumuştur.”
“ile, idi, imiş, ise”, ünsüzle biten bir sözcüğe ek olarak getirilirse “i” ünlüsü düşer, kendinden önceki sözcüğe ünlü uyumları yönünden uyar:
kitapla, çiçekti, uzunmuş, çalışkansa…
“ile, idi, imiş, ise”, ünlü ile biten bir sözcüğe ek olarak getirilirse “i” sesinin yerini “y” sesi alır ve kendinden önceki sözcüğe ünlü uyumları yönünden uyar:
sevgiyle, sarıydı, kısaymış, zekiyse…