1.     Klasisizm 17. yüzyılda Fransa’da doğan ve özel­likle yine bu ülkede gelişen edebiyat akımıdır.

2.     Klasisizmin düşünsel temelleri hümanist dünya gö­rüşünün ışığında gerçekleşen Rönesans ve reform hareketleriyle atılır. Bu hareketlerin toplumsal ya­şamda yol açtığı çalkantılarla Avrupa bir kaos ortamına girer. 17. yüzyıl başında Fransa kralı 14. Louis, derebeylerinin hâkimiyetini ortadan kaldıra­rak güçlü bir merkezi otorite oluşturur. Getirdiği katı kural ve yasalarla halkın özlemini çektiği düzen, hu­zur ve istikrarı sağlamış olur. Bu düzen gereksinimi edebiyat dünyasında da görülür ve 1635’te Fransız dili ve edebiyatını yönlendirmek üzere Fransız Akademisi kurulur.

3.     Klasisizmin doğmasında ve ge­lişmesinde bu akademinin büyük rolü olur. Aynı yıl­lar içerisinde Descartes’in,  aklı gerçeğe ulaşma­nın tek aracı olarak gören ve duyguların yanıltıcılığını savunan, rasyonalist felsefesi de klasisizm akımını besleyen kaynaklardan biri olur.

4.     Klasisizmde eski Yunan ve Latin edebiyatları örnek alınmıştır.Buradaki konular değişik zamanlarda aynı şekilde tekrar verilir.

5.     Akıl ve sağduyu değer verilen iki kavramdır.Akıl ve sağduyu yoluyla gerçeğin ve tabiatın incelenmesine gidilir.

6.     Eserler akıl ve sağduyuyla belirlenen ahlak ve erdem anlayı­şına uygun olarak yazılır.

7.     Gerçeğe benzerlik anlayışı hakimdir. Sanat, do­ğanın taklididir. Fakat klasikler için doğa, insanın iç dünyası anlamındadır.

8.     İnsanı, hangi çağ ve toplumda olursa olsun, de­ğişmeyen, evrensel özellikleriyle anlatmak esas tutulmuştur. Ancak insan yetkin bir varlık olarak kabul edildiği için bu yetkinliği temsil edemeyen halktan kişilere, çocuklara, özürlü kişilere yer verilmemiştir.

9.     Sadece insana önem verildiği için dekor, giysi, çevre gibi öğeler önemsenmemiştir.

10.   Konuya değil, konunun işleniş biçimine önem verilmiştir. Bu yüzden aynı konu, birçok sanatçı tarafından işlenmiştir.Bu yönüyle Türk edebiyatındaki Divan edebiyatında da aynı özellik görülür.

11.   Eserlerde biçim kusursuzluğu çok önemlidir.

12.   Üslup sade ve her türlü yapmacıktan uzaktır.

13.   Kullanılan dil milli dildir. Konuşma diliyle yazılması gerektiğine inanırlar.

14.   Eserler ulusal dilin esas alındığı seçkin bir konuma diliyle yazılmış; ancak anlatımın yalın, açık akıcı olmasına özen gösterilmiştir.

15.   Sanatçı eserlerinde kendi kişiliğini , duygu ve düşüncelerini gizleme ihtiyacı duymaktadır.

16.   Tiyatroda üç birlik kuralına uyulmuştur.Üç birlik kuralı:Zaman 24 saat içinde olması,mekanın tek mekan olması,olayın tek bir olay olmasıdır.

17.   Sanatın amacının zevk vererek eğitmek olduğu ileri sürülmüştür.

18.   Kuralcılık ve kurallara bağlılık temel ilkedir.

19.   Klasisizmde en çok gelişen tür tiyatro olmuş; deneme, mektup, didaktik şiir, söylev, eleştiri, özdeyiş türlerinde de eserler verilmiştir.

Klasisizmin Önemli Temsilcileri

Tragedya:Corneille, Racine

Komedya: Moliere

Didaktik Şiir: La Fontaine

Eleştiri:Boileau

Portre:La Bruyere

Felsefe:Pascal, Descartes

Söylev:Bossuet

Roman:Madame de la Fayette, Fenelon

NOT: Klasizmin Türk edebiyatına doğrudan etkisi olmamakla birlikte La Fontaine’den yaptığı çevirilerle Şinasi’yi ve Molliere’den yaptığı çevirilerle Ahmet Vefik Paşa’yı ve Direktör Ali Bey kısmi olarak etkilediği düşünülebilir.