Halit Ziya Uşaklıgil (Hayatı, Eserleri, Edebi Kişiliği)

Halit Ziya Uşaklıgil (Hayatı, Eserleri, Edebi Kişiliği)

• Sanat yaşamına İzmir’de gazetelerde yazarak başla­mıştır. Sonra İstanbul’a gelerek Servet-i Fünun toplulu­ğuna katılmıştır.
• Güçlü tekniği ve yarattığı roman diliy­le yalnız Edebiyat- Cedide’nin değil, bütün Türk edebi­yatının en güçlü romancısı kabul edilir.
• Eserlerinde Fransız realist ve natüralistlerinin etkisi görülür.
• Romanlarında konularını çoklukla, İstanbul’da, zengin çevrelerin konaklarda süren yaşamından seçmiş; seç­kin kişileri, aydınları ele almıştır.
• Ruh tahlillerine önem vermiştir.
• Kahramanları yaşadık­ları çevreye uygun olarak anlatmıştır.
• Küçük hikâyele­rinde halk tabakalarına inmiş.
• Anadolu ve köy hayatı­na, kasabalardaki yaşayışa yer vererek İstanbul dışına çıkmıştır.
• Hikâyelerinde daha sade ve doğal bir dil kul­lanmış; hepsine şiirli bir hava katmasını, sağlam bir ya­pı kurmasını bilmiştir.
• Dili süslü, sanatlı ve ağırdır. Dili başarıyla kullanır. Alışılmıştan farklı bir cümle düzeni vardır.
• Ölümünden bir süre önce yapıtlarından bir bö­lümünün dilini sadeleştirerek yayımlamış, böylece başlangıçta karşı çıktığı sadeleşme akımına uymak zo­runda kalmıştır, “Mai ve Siyah” romanındaki Ahmet Cemil karakteri Servet-i Fünun sanatçısını temsil eder.
• En önemli eserleri şunlardır: Nemide, Sefile, Bir Ölü­nün Defteri, Ferdi ve Şürekâsı, Mai ve Siyah, Aşk-ı Memnu. Kırık Hayatlar (roman); Bir Muhtıranın Son Yaprakları, Bir İzdivacın Tarih-i Muaşakası, Heyhat, Solgun Demet, Sepette Bulunmuş, Bir Hikâye-i Sevda, Hepsinden Acı, Onu Beklerken, Aşka Dair. İhtiyar Dost, Kadın Pençesinde, İzmir Hikâyeleri, (hikâye); Kâbus, Firuzan, Fare (oyun); Kırk Yıl. Saray ve Ötesi, Bir Acı Hikâye (anı); Mensur Şiirler (şiir); Sanata Dair (deneme),