Milli Edebiyat- Ömer Seyfettin (Hayatı ve Eserleri)
- Milli edebiyatın en güçlü öykücüsüdür.
- Balkanlarda görev yaptığı sıralarda Rum, Sırp, Bulgar milliyetçiliğinden nefret ederek Türk milliyetçisi olur.
- Milli tarihe bağlı olan sanatçı, eserlerinde temiz bir Türkçe kullanmaya özen gösterir.
- Sanatçı öykücülükte Guy de Maupassant tarzını benimser ve klasik olay öyküsü yazar.
- “Beyaz Lale” adlı öyküsü geniş yankı uyandırır.
- Öykülerinin konusunu günlük olaylardan, hatıralardan, tarihten ve efsanelerden alan sanatçı gerçekçi ve gözlemcidir.
- Öykülerinde bir “tez”e varmaya çalışır ve milli kahramanlar yerine hayali ve tarihi kahramanlara yer verir.
- Ruh tasvirlerine yer veren sanatçı, çevre tasvirlerinde başarısızdır.
- Öykülerini sosyal ve tarihi olaylardan yola çıkararak yazan sanatçı, son dönemde mizah ve magazin öykülerine de yer verir.
- Bazı öykülerinin giriş bölümüne atasözü ya da tarihten bir bölüm koyar.
- Sanatçı, oyunlarında orta oyunundan ve meddah geleneğinden yararlanır.
- Efruz Bey adlı romanı ilgi çeker. Efruz Bey, her toplumda görülebilen gösteriş düşkünü, cahil bir tiptir. Belli bir düşünceye sahip olmayan, her döneme ve her kişiye göre renk değiştiren aydın tipidir.
ESERLERİ | |||
ÖYKÜLERİ | ROMANLARI | OYUNLARI | HATIRALARI |
Yüksek Ökçeler | Ashâb-ı Ketimiz | Canlar ve Patlıcanlar | Ruzname |
Bahar ve Kelebekler | Efruz Bey | İhtiyar Olsam da… | Balkan Harbi Hatıraları |
ilk Düşen Ak | Harem | Katil Kim? | Türklük Ülküsü |
Bomba | Sultanlığın Sonu | Mahcupluk imtihanı | |
Asilzadeler | Foya | ||
Beyaz Lale | |||
Mahcupluk imtihanı | |||
Dalga | |||
Nokta |