MEHMET:
Yarısı Asyaʼda ülkemin,
öbür yarısı Avrupaʼda.
Birleşip büyümeyi sağlamak için
burda bir hisar gerek bana.
(Bizans. Saray. Konstantin Françez, Notaras)
KONSTANTİN:
Türk tehlikesi belirir belirmez
Katolik Romaʼya sığındı Bizans.
FRANÇEZ:
Denize düşen yılana sarılır.
KONSTANTİN:
Bize yardıma hazır Roma,
ama çok ağır bir şartı var:
Ayasofyaʼda yapılacak bir ayinde
Katolikliğin üstünlüğü onaylanacak.
NOTARAS:
Taş çatlasa razı olmaz buna halk.
Daha şerefli bir yol bulunsun derim.
FRANÇEZ:
Yani şehrin kapılarını açıp
Sultan Mehmetʼi buyur edelim.
NOTARAS:
Bütün kapıları sımsıkı kapayıp
öz gücümüzle savunalım kendimizi.
KONSTANTIN:
Ne kadar dayanabiliriz ki?
NOTARAS:
Gücümüz yettiği kadar.
FRANÇEZ:
Ancak Avrupa kurtarır bizi.
NOTARAS:
Avrupa bizi kurtarır belki,
ama kendisi için kurtarır Avrupa.
Biz Batı’ya yaklaşacak olursak
bizden uzaklaşır Bizans halkı.
FRANÇEZ:
Dini, töresi, her şeyi yabancı
Türklere mi açalım kucağımızı?
NOTARAS:
Hiçbir ulusun dinine, töresine
karışmamıştır onlar bugüne dek.
Türklerin dünyaya getirdiği yeni düzen
bizi biz yapan her şeyi koruyacaktır.
KONSTANTİN:
Tek yol Batı’yla birleşmek…
(…)
NOTARAS:
Bizans’ta Latin şapkası yerine
Türk sarığı görünsün daha iyi!
