Divan Edebiyatı Nazım Şekilleri – Şarkı

• Divan şiirine Türklerin kazandırdığı bir türdür.
• Şarkı, Divan şiirinde bestelenmek için, uygun ölçü kalıpları ile yazılan ve çoğunlukla 4 dizelik bendlerden oluşan nazım birimidir.
• Kafiye düzeni; x değişken aa xa şeklindedir.
• Aruz ölçüsünün her kalıbı ile kullanılır.
• Dörtlüklerden kurulan musammat da denebilir.
• Murabbaya benzer. 5 ya da 6 dizelik bendlerden de oluşabilir.
• Üçüncü dizeye meyan, dördüncü dizeye nakarat denir.
• Aşk, sevgili, ayrılık, içki ve eğlence konularında yazılır.
• Divan edebiyatının ilk şarkı yazarı Nail-i Kadim’dir.
• Lale Devrinde ise en önemli temsilcisi Nedim’dir.
• En çok şarkıyı Enderunlu Vasıf yazmıştır.
• Müzikte, türkünün karşıtı olarak, Şarktan gelen, batılı anlamında kullanılır.
• Şarkı çeşitli ses sanatçıları tarafından söylenerek Türk toplumunun musikisinde önemli bir yer tutmaktadır.
• Şarkıda şair son bendde mahlasını söyler.
• Şarkıda her bentin üçüncü mısrası miyan(orta) miyanhânedir.
• Miyan daha çok şarkının en güzel ve dokunaklı bölümüdür.
• Bestenin en önemli bölümüdür.
• Şarkıların konusu genellikle aşk, sevgilinin güzelliği, eğlence ve içkidir.
• Halk edebiyatında türkü türünün divan edebiyatına yansıması gibidir.