EKSPRESYONİZM (DIŞAVURUMCULUK)
- Birinci Dünya Savaşı öncesi yıllarda Almanya’da ortaya çıkmıştır.
- İç gerçeğin ve iç yaşantıların önemli olduğunu, sanat yoluyla bu iç yaşantıların dışa yansıtılması gerektiğini savunmuştur.
- Ekspresyonizm ilk önce resim alanında doğmuş, sonra edebiyatta da etkili olmuştur.
- Realizme ver natüralizme tepki olarak doğmuştur.
- Romantizmin daha yeni bir yorumudur.
- Sanayileşmeye, burjuva ahlakına, savaşa bir tepki olarak gelişen bu akımdır.
- Empresyonizm (İzlenimcilik) sanatı da gösterişli ama özden yoksun bulduğu için reddeder.
- Ekspresyonistlere göre gerçek, başka bir yerde değil, insanın içinde, ruhunda yani kendisinde gizlidir.
- Gerçeklerin ve görünüşlerin insandan insana değişebildiğine inanırlar.
- Sanatta alışılmış geleneklere karşıdırlar. Bu yüzden daha değişimcidirler.
- İçinde yaşadıkları toplumu ve onun sanat anlayışını redderler.
- Sanatın amacı, bu iç gerçekliği anlatmaktır. Sanatçı, iç gerçekliği anlatmak için iç gözleme başvurur.
- Ekspresyonistler sanata bazı görevler yüklemişler; okuyucuya estetik zevk ve haz verip onu eğlendirmek yerine , onu sarsarak içinde bulunduğu uyuşukluktan kurtarmak istemişlerdir.
- İç gerçekliğe yönelerek dış dünyadan kopan ekspresyonistlerin bu toplumculukları, soyut bir düşünce olmaktan öte gitmemiştir
Ekpresyonizmin önemli Temsilcileri
James Joyce,
T. S. Eliot
Franz Kafka
Eugene O’Neill
A. Strindberg
