Garip Dışında Yeniliği Sürdüren Şiir

İçindekiler

Garip Dışında Yeniliği Sürdüren Şiir

1. FAZIL HÜSNÜ DAĞLARCA (1914 – 2008)

  • Cumhuriyet döneminin önemli şairlerinden olan Fazıl Hüsnü, öğrenimini      Anadolu’nun değişik yerlerinde sürdürmüş, subaylık yaptığı yıllarda ise      Anadolu’yu daha iyi tanıma fırsatı bulmuştur. Sanatçı, iç ve dış      gerçeklere bakarak, bilinçaltına yönelerek şiire yeni ürperişler getirir.
  • Şiirleri devamlı gelişme gösterir. Kurallı biçimlerden serbest      biçimlere, anlamlı özlerden en yalın anlamlara varan şiir türlerini dener.      Her şiirinde bir “yeni”yi dener gibidir. Genellikle epik-dramatik,      lirik-didaktik ve toplumsal gerçekçi anlayıştadır. Şiir dili en son      türetilen Türkçe sözcüklerle doludur.
  • Eserleri:
  • Şiir: Havaya      Çizilen Dünya, Çocuk ve Allah, Çakırın Destanı, Üç Şehitler Destanı, Türk      Olmak, Yedi Memetler.
  • Düzyazı: İstiklal      Savaşı – Samsun’dan Ankara’ya, İstiklal Savaşı – İnönüler, Sivaslı      Karınca, İstanbul – Fetih Destanı, Anıtkabir, Asu, Delice Böcek, Batı      Acısı, Çanakkale Destanı, Kubilay Destanı, 19 Mayıs Destanı, Hiroşima

2. BEHÇET NECATİGİL (1916 – 1979)

  • İlk şiirleri Varlık dergisinde çıkan öğretmen şair Behçet Necatigil,      Cumhuriyet döneminin kendine özgü bir çizgisi olan şairlerindendir. Rahat,      gösterişe kaçmayan, sembollere dayalı, şiir geleneklerini gözeten bir      anlayıştadır, önce Garipçi çizgide yürüyen Necatigil, sonra onlardan      ayrılmıştır.
  • Şiirlerinde kendi evinden başlayarak öteki evleri, sokağı, çevreyi,      giderek dış dünyayı ve toplumu sorunlarıyla anlatmıştır.
  • Hem hece ölçüsüyle hem de serbest ölçüyle yazmıştır. İlk şiirleri anlamca      açık, sonrakiler kapalıdır.
  • Şiir dışında inceleme, çeviri, radyo oyunu alanlarında da eserleri      vardır.
  • Eserleri:
  • Şiir: Kapalı      Çarşı, Evler, Arada, İki Basma Yürümek, Çevre, Eski Toprak, Divançe.
  • İnceleme: Edebiyatımızda      İsimler Sözlüğü, Edebiyatımızda Yazarlar Sözlüğü.

3. CAHİT KÜLEBİ (1917 – 1997)

  • Öğretmenlik yaptığı yıllarda Anadolu’yu tanıyan Cahit Külebi,      memleketçi şiirimize yeni bir ses getirmiştir,
  • Şiirlerinde derin bir Anadolu sevgisi vardır; İyimser, açık ve      gerçekçi bir bakışla Anadolu’ya eğilmiştir. Şiirlerinde temiz bir Türkçe,      Karacaoğlan’ı andıran bir içtenlik görülür.
  • Hayale pek yer vermez, gerçekçi bir anlayışla yazmıştır. Onu “gerçekçi      – romantik” bir şair olarak niteleyebiliriz.
  • Eserleri:
  • Şiir: Adamın      Biri, Rüzgâr, Atatürk Kurtuluş Savaşı’nda, Yeşeren Otlar.

4. SABAHATTİN KUDRET AKSAL (1920 – 1993)

  • Şiir ve öyküleriyle tanınır. Biçimi oldukça önemser.
  • Garipçilerden etkilendiği ilk şiirlerinden sonra, insanın evrendeki      yerini, değerini aramaya çabaladığı felsefi düşünceleri içinde barındıran      bir şiire yönelmiştir.
  • Eserleri:
  • Şiir: Şarkılı      Kahve, Gün Işığı, Duru Gök, Eşik
  • Öykü: Gazoz Ağacı

5. CAHİT ZARİFOĞLU (1940 – 1987)

  • İlk şiirlerinde ikinci yeni akımının etkileri görülür. Madde-ruh      çatışması, “Batı diktasına karşı Doğu protestosu” temalarını işledi.
  • İlk şiir kitabı “İşaret Çocukları” 1967′de yayınlandı. Şiirlerinde      dinsel inançları çerçevesinde ele aldığı Anadolu insanlarının acı, umut ve      sevgilerini yansıttı.
  • Son şiirlerinde ise İslamcı düşüncedeki insan sevgisi, toplumsal      mutluluk anlayışını işledi. Yer yer gerçeküstü ögeler ve eski şiir      kalıplarını uyguladı.
  • Eserleri:
  • Şiir: İşaret      Çocukları, Yedi Güzel Adam, Menziller, Korku ve Yakarış
  • Hikâye: İnsanlar
  • Çocuk      Hikâyeleri: Serçekuş,      Katıraslan, Ağaçkakanlar, Yürek Dede ile Padişah, Küçük Şehzade, Motorlu      Kuş, Kuşların Dili
  • Çocuk      Şiirleri: Gülücük,      Ağaçokul (Çocuklara Afganistan Şiirleri)
  • Roman: Savaş Ritimleri,      Ana
  • Günlük: Yaşamak
  • Deneme: Bir Değirmendir      Bu Dünya, Zengin Hayaller Peşinde
  • Tiyatro: Sütçü İmam

6. ERDEM BAYAZIT (1939 – 2008)

  • Tok, kavgacı, destana yatkın bir üslûpta söylenmiş olan şiirlerinde      ayrıca ince duyarlılıklar işlenmiştir. İslâmî ton bir “leit-motif (sıkça      işlenen tema)” halinde bütün şiirlerine yayılmıştır.
  • Şiirleri Açı (K. Maraş), Çıkış (Ankara), Yeni İstiklâl, Büyük Doğu,      Diriliş, Edebiyat, Mavera ve Yedi İklim dergilerinde yayınlanmıştır.
  • Eserleri:
  • Şiir: Sebeb Ey,      Risaleler, Şiirler
  • Gezi: İpek      Yolundan Afganistan’a: 1981′de İran, Pakistan, Afganistan ve Hindistan’ı içeren iki aylık      gezi ile ilgili izlenimlerini kitaplaştırdı.

7. HİLMİ YAVUZ (1936 – …)

  • Başlangıçta daha çok İkinci Yeni akımının etkisinde imgeci şiirler      yazdı. Sonraki yıllarda gelenekçilikle çağdaş bir bakışı kaynaştıran,      biçim ve özün dengelendiği bir düzey sergiledi.
  • İslam mistisizmi, özellikle de tasavvuftan yararlanarak kendine özgü      bir sözcük dağarcığı geliştirdi.
  • Eserleri:
  • Şiir: Bakış Kuşu,      Bedreddin Üzerine Şiirler, Doğu Şiirleri, Yaz Şiirleri, Gizemli      Şiirler, Zaman Şiirleri, Söylen Şiirleri, Ayna Şiirleri, Hüzün ki En Çok      Yakışandır Bize, Gülün Ustası Yoktur, Erguvan Şiirler, Çöl Şiirleri, Akşam      Şiirleri, Yolculuk Şiirleri, Hurufi Şiirler, Büyü’sün Yaz.