Aşık Veysel Şatıroğlu Kimdir, Hayatı, Biyografisi, Eserleri, Özellikleri, Edebi Kişiliği…
Sivas’ın Şarkışla ilçesinin Sivrialan köyünde doğmuştur.
Bir gözünü küçük yaşlarda geçirdiği çiçek hastalığından dolayı, diğerini ise bir değneğin batması sonucu kaybeden ve bu olaydan sonra saz çalmaya başlayan şair, 1931’den sonra sanat camiasında tanınmaya başlamıştır.
Dış dünyaya gözlerini kapatan şair, kendisine çok zengin bir iç dünya kurmuş, dünyayı buradan seyretmiş; gözleri kapalı, kalp gözü açık şair olarak nitelenmiştir.
Aşk, tabiat, hayat, ölüm, gurbet, yurt sevgisi ve sosyal meseleleri işlediği şiirlerinde Karacaoğlan geleneğini sürdüren arı bir dil kullanmıştır.
Anadolu köylüsünün saf, içten duygu ve hayallerini yansıtmıştır.
Lirik şiirlerinin yanı sıra didaktik ve tasavvufi şiirler söylemiştir.
Halk şiirinde yurt ve Atatürk sevgisi içerikli şiirleri ilk defa o dile getirmiştir.
Şiirlerinde derin bir anlam zenginliği ve güçlü bir söyleyiş güzelliği yakalamıştır.
Cumhuriyet döneminin önemli saz şairlerinden olan sanatçı, âşıklık geleneğine sımsıkı bağlı kalmış, sazıyla Anadolu’nun birçok yerini gezmiştir.
İlk olarak “Âşıklar Bayramı”nda adını duyuran şair, bir arkadaşının yardımıyla üç ay yürüyerek Sivas’tan Ankara’ya gelmiş ve Cumhuriyet’in onuncu yıl dönümünde (29 Ekim 1933) şiirlerini ulusal bayramda dile getirmiştir.
Ankara ve İstanbul radyolarında program yapan, türküleri plaklara alınan sanatçıya, ömrünün sonuna doğru TBMM kararıyla bir aylık bağlanmıştır.
Ahmet Kutsi Tecer, sanatçının şiirlerini beğenerek onu sanat dünyasına tanıtmada önayak olmuştur.
Şiirlerini “Sazımdan Sesler” ve “Deyişler” kitaplarında toplamış, bu iki kitaptaki şiirler 1970 yılında “Dostlar Beni Hatırlasın” adlı kitapta bir araya getirilmiştir.
